Nie pora na łzy, bo przeminą smutne dni - seria "Nowe czasy" Edyty Świętek







Cykl Edyty Świętek "Nowe czasy", w którego skład wchodzą tytuły "Nie pora na łzy" i "Przeminą smutne dni" są kontynuacją sagi "Spacer Aleją Róż" (części w kolejności czytania - "Cień burzowych chmur", "Łąki kwitnące purpurą", "Drzewa szumiące nadzieją", "Szarość miejskich mgieł", "Powiew ciepłego wiatru"). 

Tym razem poznajemy losy następnego pokolenia rodziny Szymczaków w Nowej Hucie, na początku lat 90-tych. Kapitalizm stawia pierwsze kroki, galopująca prywatyzacja i konieczność dostosowania się do nowych czasów sprawia, że bohaterowie stykają się z wieloma trudnościami, całkiem innymi niż jeszcze całkiem niedawno. I to nie tylko młodego pokolenia, ale i tego starszego. któremu chyba trudniej dostosować się do demokratycznego państwa.

Paweł Szymczak szuka interesu życia. Na wszelkie sposoby próbuje zbić majątek i wchodzi także w nielegalne interesy, w tym narkotyki. Niestety prowadzą one do śmierci jednego z członków rodziny Szymczaków. Co się stanie i jak zareaguje rodzina, gdy dowie się o jego udziale w tej historii. Oj nie chciałabym być na jego miejscu. Zapomniał powiedzenie, że w rodzinie siła. 
On i jego była żona, gdyż dla zabezpieczenia interesów para wzięła rozwód. Za wszelką cenę próbują wybić się ponad przeciętność. Szczególnie Andzia i jej pracownia krawiecka szumnie zwana atelier są przykładem prywaciarzy wyzyskujących pracowników i traktujących ich jak ludzi drugiej kategorii. Odbija się to na rodzinie. Na tym traci  jedyne dziecko pary - Małgosia.
Nastolatka mimo tego, że opływa we wszystko co tylko sobie zamarzy jest bardzo samotna. Niezrozumienie, piętnowanie w szkole i wyzwiska od grubasek prowadzą do tego, że popada w anoreksję połączoną z bulimią. Chęć zarobku jej rodzicom przesłanie wszystko i nie zauważają kłopotów ze zdrowiem swojego dziecka. Potem tylko wzajemnie się obwiniając i nadal nie rozumiejąc powagi choroby. Nie prowadzi to do niczego dobrego. jak się zakończy. Zajrzyjcie do książki i się przekonajcie. Autorka bardzo realistycznie przedstawiła sytuację nastolatki na tle ówczesnej sytuacji w Polsce. Miałam w swoim otoczeniu styczność z tą paskudną chorobą i wiem, że jest ona bardzo wyniszczająca. I duszę i ciało.



Na podstawie drugiej głównej postaci, która wysuwa się na pierwszy plan czyli Wioletty, córki Karola i Gabrieli Pawłowskich, wnuczki Julii i Wawrzyńca Edyta Świętek przedstawiła bardzo modny w latach 90-tych trend jakim jest tzw. muzyka chodnikowa czyli disco polo. Wioletta wraz ze swoim bratem Adrianem zakłada taki zespół, który szybko staje się popularny. Ich kariera nabiera tempa. Niestety wokalistka zaczyna otrzymywać anonimy z pogróżkami. Kto okaże się stalkerem? 
I w jaki sposób prawda wyjdzie na jaw? To wszystko na kartach książki.
W międzyczasie Wioletta wikła się w romans z żonatym mężczyzną, nie zdając sobie sprawy z jego stanu cywilnego. Zachodzi w ciążę i dowiaduje się o oszustwie partnera. Ta sytuacja powoduje, że wycofuje się z gry z zespole.
W tle mamy postać zakochanego w niej Tomasza, jego próbę samobójczą i późniejsze decyzje względem swojego obiektu uczuć.
Autorka nie słodzi czytelnikowi i nie jest tu tak słodko. Wioletta przeżywa tragedię i rodzi martwe dziecko. Czytając tę część historii płakałam rzewnymi łzami. Śmierć dziecka to najgorsze co może spotkać matkę.

Lata 90-te to także czas kiedy nieprzystosowane jednostki sięgają po narkotyki. Do czego doprowadzi w tej książce i kogo dopada ten problem przekonajcie się sami.

Autorka wciąga nas emocjonalnie w świat świetnie nakreślonych postaci, w taki sposób, że mamy wrażenie iż jesteśmy jego częścią a wydarzenia dzieją się obok nas.
Dla mnie była to podróż sentymentalna do czasów nastoletnich. W tych latach dorastałam. To czas gdy kończyłam podstawówkę i zaczynałam naukę w liceum.Czytając wracałam pamięcią do tamtych lat.
Książki czyta się szybo i z przyjemnością. Choć muszę przyznać, że bardziej podobały mi się wcześniejsze części sagi o rodzinie Szymczaków.
Ale i tak polecam. Oczywiście najlepiej jest przeczytać najpierw "Spacer Aleją Róż" a dopiero potem te książki.

Książki zostały wypożyczone z Biblioteki Publicznej w Dzielnicy Targówek m. st. Warszawy,
a dokładnie z Wypożyczalni dla Dorosłych i Młodzieży nr 37 przy ul. Smoleńskiej 94.







Komentarze